Dziewczyna z igłą. Jak Polska udawała Kopenhagę.

Film opowiada historię Karoline (Vic Carmen Sonne), młoda pracownica fabryki, zachodzi w ciążę i z dnia na dzień ląduje na bruku. Gdy na swej drodze spotka Dagmar (Trine Dyrholm), charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, która zaoferuje jej schronienie i pracę w charakterze mamki, trafi w sam środek zagadkowych wydarzeń. Karoline – a wraz z nią widzowie – zmuszona będzie do znalezienia odpowiedzi na pytanie o granice dobra i zła.


^{Fotos z filmu „Dziewczyna z igłą”}

W swoim najnowszym filmie Magnus von Horn sięgnął po historię sprzed lat i zabrał nas do Kopenhagi tuż po I Wojnie Światowej. Choć zrealizowana po duńsku i z duńską obsadą, „Dziewczyna z igłą” kręcona była… w Polsce.

Naszym świadomym celem było nie tyle stworzenie idealnej repliki miasta, co raczej baśniowego obrazu miejscowości sprzed stu lat. Chcieliśmy stworzyć film, który będzie nazywany baśnią – argumentuje Magnus von Horn.

Faktycznie w bohaterach „Dziewczyny z igłą" odnaleźć można znane baśniowe archetypy.


^{Fotos z filmu „Dziewczyna z igłą”}

To forma, jaką wybraliśmy, aby opowiedzieć historię, która wydarzyła się dawno, dawno temu, ale odnosi się do sprawy tak bliskiej nam dzisiaj: prawa o decydowaniu o sobie – wyjaśnia reżyser.
Główna bohaterka, Karoline, walczy o lepsze życie. Ale jaki jest właściwy sposób, aby je osiągnąć? Zimny świat zmusza do sięgania po bezwzględne metody, a moralny kompas Karoline łatwo zatraca kierunek. To, co dobre wygląda na złe i vice versa. Kiedy Karoline próbuje uciec od ubóstwa, wyruszamy za nią w podróż, podczas której bohaterka dowiaduje się, jak łatwo jest flirtować z diabłem. Miłość wymaga jednak wielkiego wysiłku. Po zaginięciu męża podczas wojny, bohaterka przeżywa upokarzający romans, który prowadzi do niechcianej ciąży. Dla kobiety takiej jak Karoline życie staje się piekłem. Czy w piekle można być dobrym? To właśnie chciałem zbadać, pracując nad »Dziewczyną z igłą«.

^{Fotos z filmu „Dziewczyna z igłą”}

Jakie miejscowości „zagrały” baśniową Kopenhagę rodem z opowieści Braci Grimm? Film prawie w całości zrealizowany został w Polsce – w Łodzi, we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku, a prawdziwej Kopenhagi nie widzimy ani razu. Zdjęcia były realizowane również w rodzinnym Göteborgu Magnusa von Horna. Były to jednak zaledwie 3 dni. Osoby odpowiedzialne za odszukanie właściwych lokacji miały za zadanie odnaleźć miejsca, które zatrzymały się w czasie i lata świetności często mają już za sobą. Kopenhaską łaźnię, gdzie Karoline poznaje Dagmar, gra jeden z najstarszych krytych basenów w Polsce, zbudowany w Zgierzu w 1929 roku.


^{Fotos z filmu „Dziewczyna z igłą”}

W bardzo ważnej dla twórców Łodzi (PWSFTviT ukończyli Magnus von Horn, Michał Dymek oraz producent Mariusz Włodarski) na potrzeby filmu zbudowano cyrk, na wzór cyrków osobliwości lat 20. XX wieku. Co symboliczne, filmowcy powrócili do swojej alma mater, by w najstarszym Atelier Szkoły Filmowej – w którym swoje etiudy od lat realizują wybitni polscy reżyserzy i operatorzy – odtworzyć mieszkanie Karoline. Plenery wokół szwalni, w której pracuje Karoline, zagrał przede wszystkim łódzki zespół fabryczny Księży Młyn.


^{Grający w w Dziewczynie z igłą Księży Młyn Łódź. Fot. Monika Zięba}

Koproducentem „Dziewczyny z igłą” jest też Dolnośląskie Centrum Filmowe, w związku z czym część zdjęć odbywała się również na Dolnym Śląsku. We Wrocławiu zlokalizowane zostały dwa kluczowe obiekty zdjęciowe: neogotycka Biblioteka Uniwersytecka przy ulicy Szajnochy zmieniła się w szwalnię, wiele zaś scen realizowano we wnętrzach Pałacu Wallenberg-Pachalych. Kopenhaskie ulice, które przemierza główna bohaterka w poszukiwaniu lepszego jutra, zagrały przede wszystkim plenery Bystrzycy Kłodzkiej oraz Kłodzka. Na potrzeby filmu zbudowana została również miniatura Kopenhagi.


^{Fotos z filmu „Dziewczyna z igłą”}

Za scenografię oddającą atmosferę powojennej Danii odpowiadała Jagna Dobesz (nagrodzona za nią Europejską Nagrodą Filmową). Film jest nominowany do Oscara w kategorii Najlepszy Film Międzynarodowy (reprezentuje Danię). Wcześniej zdobył 11 nagród na festiwalu w Gdyni w tym Srebrne Lwy i nagrody za scenografię, kostiumy i zdjęcia, dwie Europejskie Nagrody Filmowe (drugą za muzykę Frederikke Hoffmeier), Złotą Żabę na festiwalu EnergaCamerimage za czarno-białe zdjęcia Michała Dymka. Był też nominowany do Złotych Globów.


^{Fotos z filmu „Dziewczyna z igłą”}